De reis en de zoektocht die Bitcoin heet
Dit column is uitgebracht op 17-07-2019
Vorige week dinsdag kwam ik erachter dat ik mijn Iphone oplader was kwijtgeraakt. Potverdrie dat heb ik weer, dacht ik terwijl ik nog lichtelijk hoopvol mijn huis aan het doorzoeken was. Maar goed, je raadt het al: hij was echt weg. En dit zou me ook weer €50,- kosten. Geld dat ik natuurlijk liever in bitcoin had gestopt. Wat moet dat moet, dus op naar de Apple store.
Eenmaal aangekomen bij de Apple store komt er zoals altijd een goedlachse werknemer op me afgelopen met de vraag “Wat kan ik voor u betekenen meneer?”. Ik vertelde de beste man dat ik op zoek was naar een nieuwe oplader. Hij verwees mij vriendelijk door naar de afdeling ‘Accessoires’ waar zijn collega mij zou opwachten.
Tijdens mijn wandeltocht richting de afdeling ‘Accessoires’ ben ik om mij heen gaan kijken. Zoekend naar een plek waar ik straks mijn oplader zou gaan afrekenen. Maar ik kon geen kassa vinden. Opeens ging er een belletje rinkelen en dacht ik aan de keynote van Andreas Antonopoulos ‘Infrastructure Inversion’.
Apple is al bezig met het veranderen van de manier waarop wij gewend zijn te shoppen. De werknemer van de store vroeg na het pakken van de oplader of ik wilde betalen via Apple pay. Sinds kort is het bedrijf namelijk de samenwerking met ING aangegaan om betalingen via Apple pay mogelijk te maken. Je betaalt contactloos via NFC waarbij je autorisatie geeft tot betalen middels Face ID of je vingerafdruk. Apple heeft afgelopen februari hun plek als meest waardevolle merk moeten afstaan aan techreus Google en om deze positie weer te ‘heroveren’ is het bedrijf onder anderen bezig met verbeteringen op het gebied van betalingen en de daarbij bijbehorende infrastructuur.
Maar deze manier van betalen, zonder kassa, heb ik als enorm plezierig en efficiënt ervaren. Het geheel zou nog efficiënter kunnen als niet elke werknemer in het bezit zou moeten zijn van zo apparaatje (NFC-reader ) om hun mobiele telefoon. We zouden onszelf dat extra materiaal kunnen besparen door een simpele QR-code te scannen zoals we al doen bij Bitcoin transacties. Maar hé, dit is toch al een enorme stap! Ik ben dan ook van mening dat we de aankomende jaren meer winkels zullen gaan zien zonder kassa’s. De service van bedrijven zou persoonlijker kunnen worden, omdat er bij elke afdeling iemand staat die jou persoonlijk zou kunnen assisteren.
Zoals je hier leest kan winkelen een hele andere beleving worden zodra we de infrastructuur gaan aanpassen. We gaan langzaam toe naar een tijd waarin we betalingen met Bitcoin & lighting kunnen voldoen. Maar dit gaat nog een aardige kluif worden voor de developers.
In theorie zou het mogelijk kunnen zijn om over 5 jaar boodschappen te kunnen doen terwijl je nog niet bent uitbetaald. Je zou in theorie een schuld aan kunnen gaan bij een winkel die je dan automatisch in satoshi’s afbetaald. Je zou dan in theorie de snelheid waarmee je je schuld aflost kunnen “overleggen” met de winkel waar je je spullen hebt gekocht. Zo zou je een paar satoshi’s per minuut kunnen aflossen als je financieel wat krap zit en de snelheid opschroeven als je financieel gezien iets fitter bent.
Maar dit is allemaal theorie. Ik heb de afgelopen periode mijn tijd gestoken in het bekijken van de Breaking Bitcoin Conference 2019 en ik kan je vertellen dat de problemen die worden opgelost extreem complex zijn mijn pet te boven gaan, iets wat natuurlijk geen verrassing is. Wat wel een verrassing is geweest is dat naar mijn mening een van de belangrijkste conferenties wat betreft Bitcoin maar 3500 duizend views had (inmiddels 4500). Het kan aan mij liggen maar ik had verwacht dat elk evenement dat te maken zou hebben met deze disruptieve techniek nadrukkelijk gevolgd zou worden door in ieder geval de adressen met minimaal 1 Bitcoin. We hebben het dan over ongeveer 736000 Bitcoin adressen. Ik ga er niet vanuit dat elk adres gekoppeld is aan een persoon dus voor het gemak gaan we er vanuit dat ieder persoon 10 Bitcoin adressen in zijn bezit heeft. Dit komt dus neer op ongeveer 73600 personen. Dat wil dan dus zeggen dat maar 6% van de Bitcoin holders deze conferentie heeft gevolgd. Een iets te lage opkomst als je het mij vraagt. Ik kan me ook voorstellen dat er genoeg mensen zijn met een day-job die echt niet zitten te wachten op een conferentie van ontzettend slimme computernerds die ook nog eens datzelfde computer jargon gebruiken maar toch… Misschien dat de crypto community meer Aaron van Wirdums nodig heeft. Mensen die Bitcoin op een relatief laagdrempelige manier beschrijven, zodat (bijna) iedereen kan begrijpen welke complexe problemen moeten worden opgelost. Op deze manier kunnen we het filosoferen over een nieuw infrastructuren concreter maken en sneller werken naar de toekomst waar we naar streven.
https://bitcoinmagazine.nl/2019/07/column-de-reis-…